Alamut Fedailerinin, Tapinak Sövalyelerinin, Sarkin Sir Dolu Dünyasinin RomaniO gece bir rüya gördü Bir kalenin tepesinde duruyor ve asagida uzanan cöle bakiyordu. Uzaklarda, bir sinek kadar ufak bir nokta, kendisine dogru yaklasiyordu. Iyice yaklastigi zaman, Orlando bunun elbiseleri rüzgarda ucusan bir süvari oldugunu fark etti. Atin nallari yerdeki kum zerrelerini tipki bol sulu bir cesme gibi göge fiskirtiyordu. Bu, Adrianin ta kendisiydi. Orlando var gücüyle haykirmasina ragmen, digeri onu duymuyordu. Adrian bir kulac mesafeden yildirim hiziyla uzaklasip gitti. Adrianin yüzü solgundu, hatta, bir ölü kadar beyazdi. Bekle diye bagirdi Orlando. Dur Nereye gidiyorsun ve uzaklardan Adrianin sesini duydu. Sadece tek bir kelime haykirmisti Alamut...
