... Kapiyi Remzi acti. Remzi avurtlari icine cökmüs, gözünde, hani siz de bilirsiniz ya, yalnizca cocuklara özgü olan o merakli bakislarin zerresi bulunmayan embesil yaradilisli bir cocuktu. Zaten cocuklari sevmeyen ben, gecen bayram, bayramin dördüncü günü olmasina karsin hala siyah cizgili gri takim elbisesini giyip bizden seker istemeye geldiginden beri Remziden tiksiniyorum. Yalandan bir basini oksayip iceri, babasi Menderes Abinin yanina gittim. Menderes abi oglundan yana cok dertliydi. Remziye karsi hirpalayici bir davranis sergileyerek oglunun derslerinin cok kötü oldugunu, mümkünse yardimci olmami istedi. Ve karsisiginda reddedilmeyecek bir meblag sundu. Meblagi duyunca birden Remziye karsi büyük bir sempati besledim ben. Hatta öyle sempati besledim ki Remzi gibi pirlanta bir cocuga karsi sert cikislar yapan babasi bir anda düstü. Ama sonra meblagi ödeyen sahsin Remzi degil de babasi Menderes Abi oldugu idrak edince her ikisine karsi da nötr bi tutum sergiledim...
