Bir gece harflerim tutustu. Atesler icinde bir Elif yüregimdeki hikayenin icine yürüdü. Eliften Beye sicradi gönül yanginim. Heceler coban atesi oldu. Kelimelerden bir harman kül oldu. Cümleler atese kul oldu. Ask, atesti. Elife esti. Elife düstü. Elife ates düstü. Sonra bir sabah incecikten bir kar yagmaya basladi yüregime. Tozmaya basladi yüregim Elif Elif Cayir cayir yanan hikayemin harfleri dondu kaldi. Yüregim üsüdü. Ayaza cekti sabahlarim. Kar demdi. Dem bu demdi. Atesim söndü. Elif bana her geldiginde, beni baska bir hale koydu. Ve sair dem bir söz söyleyip sessizce hikayesine yürüdü. Kimi zaman kor olmusuz Kimi zaman kar olmusuz Düsmüsüz gönüllere Bir Elife yar olmusuz.
