Biliyor musun bugün sende okunanlarin cogu taa cocuklugundan itibaren sana yazilanlar, bugün sende görünenlerin cogu kücüklügünde ruhuna ekilenlerdir.

Bir tomurcuk gibiydim, ne zaman basimi topragin üstüne cikarip filizlendiysem, bir cicek olarak acmak istediysem kopardilar. Yeniden acmayi denedim, tekrar kopardilar. Adim Gül ama ben hayatimda hic gülmedim. Kendimi yapraklari dökülmüs, dallari kirilmis bir agac gibi hissediyorum.
Koskoca bir delikanli ya da genc kizken sinifta arkadaslarinin önünde rencide edildin mi Birine tepki göstermek isteyip de ayip olur diye tepkini icine gömdün mü Hakkini yiyenlere isyanini sadece dislerini sikacak kadar gösterebildigin anlarda neler hissetmistin

Aslinda basarisizlik diye bir durum yoktur. Bizim basarisizlik sandigimiz sey, ögretmenin dersi anlatma bicimi ile ögrencinin dersi ögrenme biciminin uyusmamasindan kaynaklanan bir durumdur.

Babama ve kocama olan öfkem gözümü kör etmis, icimdeki kor atesin dumani basiretimi örtmüs.
Yasanmamisliklara olan hincim aklimi sis perdesi gibi kapatmis. Korkak, pisirik, tedirgin, endiseli biri olarak yasamisim bugüne kadar.

Bugüne kadar beynin seni kontrol etti. Simdi sen beyninin kontrolünü eline alsan ve hayat otobüsünün direksiyonuna gecsen bundan sonra hayatinda nasil degisiklikler olacagini düsünebiliyor musun


Weisst du, dass das geschriebene, seit Beginn deiner Kindheit, für dich geschrieben wurde...