Selim Gündüzalpin, kalbinin tüm samimiyeti ile kaleme aldigi bu kitap, bir dua kitabi degil, ama duali bir kitaptir. Ilk satirindan son kelimesine kadar, bir dua hali ve suuru ile yazilmistir. Gayesi odur ki, su hayatin daglarvari dalgalari arasinda, kirik bir tahta parcasi üzerine, fakir ve kalbi kirik bir yolcu olan bizler, Allahin sonsuz rahmet ve merhametinin dergahinda, her zaman, her halimizde ve her müskilimizde dua edelim. Cünkü var oldugumuzu bize dualarimiz söyler. Cünkü, kim oldugumuzu bize dualarimiz söyler. Biz, Allahin kendilerine yazik eden kullariyiz. Ama Onun rahmetinden de ümidimizi, asla kesmeyiz. Boyun büktügümüz ve avuclarimizda yok ile geldigimiz bu rahmet kapisinda, duamiz olmasa, neyimiz var. Boyun büktügümüz ve avuclarimizdaki yok ile geldigimiz bu dergahta, duamiz olmasa, hicbir seyimiz yok, duamiz olmasa, degerimiz yok... Biz dualarimizla variz. Cünkü biz, Isteyin vereyim buyuran bir Rabbi Rahimin, yoktan baska vari olmayan fakir kullariyiz. Ve bizim ellerimizde yoktan baska var yokken; hazinesinde yoktan baska yok bulunmayan bir Rabbimiz var. Madem O var, öyleyse hersey var.
