Mesnevi, yazildigi günden bu yana degerini hep koruyan, hemen her devirde tercüme ve serh edilmis klasik bir eserdir. Eser, ebedi mutlulugu tasavvufta arayan, ölmeden evvel ölmeyi gaye edinmis bir velinin, bir büyük alimin hayata ve insana dair düsüncelerini gönül diliyle yaziya aktarimidir. Dogu edebiyatlarindaki bircok müellif gibi Mevlana hazretleri de eserini tesirli kilmak icin birbirinden ilginc temsil hikayelere müracaat eder. Hikayelerinde basta Peygamber Efendimiz s.a.v. olmak üzere bircok peygamberin hayatina dair mevzulari, tarihin tozlu sayfalarindan sectigi meshurlari, aslan, kurt, tilki, köpek, esek gibi temsili hayvanlari ve padisah, dilenci, rint, zahit vb. günlük hayattan karakterleri ustalikla kullanir. Esasen seytana ve nefse uymanin sikintilara yol acacagini, tevazunun kibir ve benligi yok edecegini ve nihayet mecazi askin gecici, ilahi askin ise baki oldugunu anlatmak isteyen Mesnevi, maddi hayatin sikintilariyla bogusan insanoglunu manevi yönden yetistirme yolunda bir nevi recetedir. Mesneviden Secmeler ise, bu receteden özenle secilmis bir güldestedir.
