Bir dilekle baslar bazen hayata dair arzular; dünyevi ve siradan bir niyettir tuttugun oysa. Ama gel gör ki sigmaz ne ellerine ne de avuclarina; adi üzerinde erisilmez oldugu kanisina kapilirsin, duandir neticede. Allar pullarsin dimaginda, sanirsin ki dünyada tek kusursuz insan odur. Hos geldin der, alirsin iceri ve göz bebeklerinde isildar mutluluk.
Sag omzuna yerlesmis melek fisildar kulagina, Etme, asli astari insan. Gördügün resme dikkatle bak, diye. Dinlemez, fitneden sayarsin. Cünkü o sirada seytan gönlüne hos eder tüm evreni. Kör gibi bakarsin aslini gördügün her seye. Duymazdan gelmeyi ögrenirsin sonra sonra... Baslar kendinle dogru-egri arasindaki savasin. Bilirsin, susmayi ögrenirsin.
Demlere, telvelere verirsin kusku dolu uykularini. Bir gram huzur girmez olur gönül hanene. Yüzlesmek istemez, hep bir bahane bulursun ille de sevmek icin. Karis karis arsinlarsin ona gidecek ne kadar yol varsa... Oysa cikmazdir bütün gidislerin. Dönüp dönüp kaybolursun kendi etrafinda... Ama gel gör ki ritmi bozuktur sevgilinin...