...Hem zaten insan biraz acikgöz oldu mu, hayatta daima basari kazanir. Bayan Bovary bu sözlere gülüp geciyor, cocuksa köyde haylazlik edip duruyormus. Irgatlarin pesinden ayrilmiyor, toprak yumrulari firlatip ucan kargalari kovaliyor, hendeklerin kiyilarindaki agaclardan dut koparip yiyor, eline bir degnek alip hindi cobanligi yapiyor, harmanda ekin saplarini kurutuyor, korulukta kosup zipliyor, yagmurlu günlerde kilisenin kemeri altinda kaydirak oynuyor, büyük yortularda da Canlari ille de ben calayim diye zangoca yalvariyor, bütün agirligiyla en kalin ipe asilip, ipin her sallanisinda kendisini alip götürüsünü hissetmeye can atiyormus. Bu yüzden de mese agaclari gibi gelisip serpiliyor, elleri tutugunu koparacak, yüzü, vursan kan fiskiracak hale geliyormus...
