ne gökyüzü sarhos ne aksam
yalnica türkülerde
bicaklanmis bir özlem gibi yasam
gülmek icin ölmek midir bu
cogalmak icin bölünmek midir
kim söyler simdi bana
bunca türkünün icinde
agitlarla tasinan bu yük nedir
konustukca söz basi bir zincir
sustukca susmak icin bir emir
menekseler emirle acilmaz ki
neden calinir bu düdükler
bu kampanalar bu ziller
sevmenin de saati olmaz ki
ne gökyüzü sarhos ne aksam
yalnizca türkülerde
bicaklanmis bir özlem gibi yasam
nasil da kaldim böyle uzaklarda
anam anam
otursam tas
yürüsem beton bu yerler
ne olur simdi sanki
binsem türkülerin kanatlarina
ucup yanina konsam
bir cocuk denli rahat ve sicak
basimi dizlerine koysam
aglasam aglasam
gözlerinde unutsam gecen yillari
dizlerinde uyuyakalsam
ne gökyüzü sarhos ne aksam
yalnizca türkülerde
bicaklanmis bir özlem gibi yasam
