Bu kitap, Seyh Imam el-Kadi Bedruddin es-Sibl rahimehullahin Akamul-Mercan Fi Ahkamil-Can adli eserinin özetidir. Bunu Laktul-Mercan diye isimlendirdim ve begendigim sekilde telhis ettim. Bu kitaba su konularda bircok eklemeler yaptim Cinlerin varliklarinin zikri, siniflari, cin kelimesinin anlami, seytanlarla cinlerin arasindaki fark, ruhlar, ifrit. Ibn Dureyd dedi ki Cin, insanin ziddidir. Gecenin karanligi örtüp gizlediginde; Cennehul-leyli ve ecennehu ve cunne aleyhi derler. Senden gizlenen ve sana görünmeyen her sey icin Cunne anke denilir. Bu sebeple cinlere ayni anlama gelen cin ve cinne ismi verilmistir. Ha harfiyle el-Hin; cinlerin bir türüdür.
Ebu Ömer ez-Zahid el-Hin; cinlerin köpeklerine ve en asagi tabakasinda olanlara denir demistir. el-Cevheri el-Can; cinlerin babasidir der. Ibn Akil el-Hanbeli Cinlere gözle görülmedikleri icin bu isim verilmistir.
Seytanlar; cinlerin isyankar olanlaridir. Onlar Iblisin cocuklaridir. el-Merede ise seytanlarin en azginlari ve en kuvvetlileridir.
Ibn Abdilberr söyle demistir
Kelam ve dil bilginlerine göre cinler birkac mertebede ele alinir.
Yalniz cin olarak zikrettiklerinde cin derler.
Onun insanlarla birlikte yasayanlardan oldugunu kastettiklerinde
Amir derler. Bunun cogulu Ummardir.
Cocuklara musallat olanlara Ervah derler.
Cirkinlik yapip musallat oldugunda Seytan derler.
Azginligi daha da siddetlenince Ifrit derler.
