En cok neyini özledim biliyor musun güzel memleketim
Gazan Gölünün dibine dalip, en büyük midyeleri koparip, Usturamada ates yakip, pasli teneke üzerinde pisirip yemesini.
Kumyali semtinden kayiklara dolusup, ud, cümbüs esliginde sarkilar söyleyerek Hamam Yalisini, Sarganayi, asarak Barabut Koyuna, oradan Ilikaya, Usturamaya ulasip, altin renkli plaj kumuna cikip Bir tatli huzur almayi. Tipki Kalamis misali.
Her evinin penceresinden deniz görünen yosun tutmus, islak, daracik sokaklarinda saklambac, voleybol, ayboyu, yildizboyu oynadigimiz günlerin anlatilmaz coskusu ile üst caddeye cikarak Istanbul Oteli önünde mola verip dizilmis otobüsleri hayal etmeyi.
Gicirtili seslerle inip cikan tahtadan dört sepetli dönme dolaplari, cubuklara dolanip satilan rengarenk macunlu sekerleri, keser helvalarini, Hassali amcanin Sifa gazozunu, Golali amcanin tatli cöreklerini, Bülbül dayimin kavurdugu kestaneleri özledim.
Tirebolunun ilk Fransizca ögretmeni Reyhan Vural, gönül telimizin sultani; Noterin Sebahat Tekinalp, Güllünün Meryem teyzem, Simsarin Elmas teyzem, geceleri saymazsak her biri 50 yasina daha yeni girmis olan Polisin Muteber Nakiboglu ve Sabiha Erdem teyzemiz, sizleri beklemekte. Sizlere anlatacak cok seyleri var.
Sizleri de bu nostalji cennetine dahil edebilmek icin bu güzel sehre bekliyorum. Yesili, turkuazi, baligi, altin renkli kumsallari ve tüm güzellikleri ile bu asirlik nostaljiyi beraberce paylasmak adina...
