Yargiladigimiz ya da algiladigimiz her duygu biziz aslinda.
Bir baskasinin bu duygulari özgürce ya da genelin tabiriyle pervasizca adeta gözümüzün icine sokarcasina yasamasidir bizi en cok rahatsiz eden. Cünkü biz genelde tepki görmemek adina bu duygularimizi her zaman bastiririz yahut bastirmaya calisiriz. Cünkü bize ögretilen davranis modelinde dogru olan budur. Biz bütün bu saydigimiz ve yargiladigimiz niteliklere sahip olmasaydik onu bir baskasinda gördügümüzde taniyamazdik. Biz birbirimizin aynasiyizaynisiyiz. Hani su benligimizin en derinlerine gömüp unuttugumuz yanlarimizi, bizi daha güclü kilmasi icin gün yüzüne cikarip yüzlesmeliyiz onunla. Kabul edilmeyen her özelligimizin yargilandigini fark etmem ile basladi her sey. Ama ben baskalari tarafindan kabul görmese dahi bütün olumsuz yanlarimla baristim.Fakat onlari benligimde asla simartmadim.
