Isiga bagli olarak degiskenlik gösteren gölgeleri tutmanin ve onlara dokunabilmenin mümkün olmadigini hepimiz biliriz. Gölge; öyle sekillere girer öyle yerlere uzanir ki, sahibinin yapamadigi her seyi yapar. Kirilir, bükülür, ezilir, kisalir, uzar, erir ve hatta bazen bir nokta olur. Bu degisimlerin hepsi sadece bir anlik izler ve görsel imgelerdir. Sahibinin bir varmisi bir yokmusudur... Bir topraga, kuma, kayaya, kagida herhangi bir sey cizmeye kalksak ve sonra da bunu silsek, sonunda mutlaka izi kalir. Lakin, gölgelerin izi yoktur...
Iyi idrak edilirse, sonsuzluga uzanan yolda gölge Asla ulasmak isteyene bir yol haritasi olabilir. Mevlana gölgeden Asla nasil gecileceginin yolunayordamina söyle isaret eder Kisinin dadisi, Allahin gölgesi olursa, onu gölgeden ve hayalden kurtarir. Allaha kul olan, Allahin gölgesidir. O bu alemde ölmüs, Allah ile dirilmistir. Firsati kacirmadan ve süphe etmeksizin onun etegine saril ki ahir zamanin sonundaki fitnelerden kurtulasin.
Anlasiliyor ki; gölgesi olan vardir ve gölgesi olandan söz edilebilir. Gölge, bizim en yalin bicimimizdir. Gölge belki en saf halimizdir, belki de sirrimiz ve tüm gizlediklerimizdir. Cagdas bir yazar bir denemesinde bize su dizelerle seslenir Son nefesten sonra ciktigimiz yolculugun rotasi daima gölgeler alemidir. Bu baglamda gercegin öte dünyada yattigi inanci, gölgenin en büyük zaferidir. Yalan dünya avuntusu gölgeye teslim olmanin öyküsüdür bir bakima.
Gölgeler Iz Birakmaz, gölgeden Asla dönüsün latif bir idrak uyandiricisi olmak niyetindedir. Isigin nimeti gölgesi ise, gölgenin nimeti nedir acaba
