Buradan daglara bakarim. Gün, eteklerini toplayip giderken bir kücük anne gelir. Yatagindaki bosluga bakar. Tülbentlerini acar, katlar. Kirlentleri düzeltir. Kitaplari toplar. Cocuklari sorar. Gözyasimi kurular. Gögsümdeki ciceklerin dili yok, unutma. Evine gülümser. Alin cizgilerimi düzeltir. Sonsuzlugun agziyla öper. Yalnizligimi alir. Yalnizligini verir. Ölüler, yasayanlarda yasar, bunu hic unutma.
Buradan daglara...