Oblomov, tipki Don Kisot ve Godotyu Beklerken gibi, ünü yazarini asmis romanlardandir. Oblomov sadece bir roman kahramani degil, bir kavramdir. O, ataletin, aylakligin, tembelligin, üsengecligin, hayalciligin, uykuculugun cisimlesmis halidir.
Yataginda hayal kurarak uyuklamaktan baska bir emeli olmayan Oblomovun, önce tasinma derdiyle bogusmak, sonra ciftligini denetlemek zorunda kalmakla altüst olan dünyasi, esine az rastlanir bir mizahla anlatilir.
Her biri unutulmaz birer kahraman olan Zahar, Stoltz ve Olga, Oblomovu tek karakter etrafinda örülen bir roman olmaktan cikararak, bir dönem romani kilar. Aristokrat yetistirme tarzinin kanatlarini yoldugu Oblomovun yani sira, en az efendisi kadar tembel olan Zahar ile, tek meselesinin aristokrasi olmadigini ifade eder Goncarov. Stoltz ile kapitalist isadami resmedilirken; akilli, merakli, ince ruhlu Olga ile modern Rus kadininin müjdesi veriliyor gibidir.
Oblomov, cok boyutlu, ince ayrinti ve sembollerle, psikolojik analizlerle dolu destansi bir romandir, onu sadece toprak aristokrasisinin tembelligini, asalakligini anlatan bir kitap olarak görmek eseri eksik anlamak olur. Bu büyük eser, Rus insaninin ulusal mizacini, genlerine islemis özelliklerini gün isigina cikarmakta, Rus topragindan evrensellige uzanmaktadir...
Oblomov, muazzam bir sey Coktan beri böylesi görülmedi... Oblomovun yakaladigi basari tesadüfi, gelip gecici cinsten degil, saglam, esasli, kalici bir basaridir. Lev Tolstoy
Dünyada tek bir Rus kaldigi sürece Oblomov hatirlanacaktir.
Ivan Turgenyev
