Ben ilk dilek hakkimda, bana dilek tutmayi ögreten adami diledim.
Renkli isiklari sönmüs, issiz ve bombos lunaparka baktim. Ne kadar da benziyordu bana. Yillarca ne oldugumu aradim durdum. Buydum ben iste, gece oldugunda terk edilen, isiklari kapatilan, bombos kalan bir lunapark... Kaslarimi cattigimda Cihanin yanimizdaki kilitli salter kutusunun camini anahtariyla kirip salteri kaldirisina sahit oldum. Sonra nutkum tutuldu. Rengarenk isiklar birdenbire bütün lunaparki doldurmustu Nefesimi tuttum. Cok garip bir andi. Biraz önce kendime benzettigim lunaparkin isiklari rengarenk yaniyordu simdi Cihan sadece lunaparkin degil, benim de isiklarimi yakmisti. Cihan bana isik vermisti, renk vermisti, o bana hayat vermisti...
Bu hikaye, aska inanci Annem babam bile terk etti beni, sen nasil seveceksin ki cümlesiyle sinirli kalan Denizin hayal bile edemeyecegi sekilde sevilmesinin hikayesi... Cihan ve Denizin okuyucuyu her satirda saskina cevirecek askina tanik olmaya hazir misiniz
