Hz. Peygambere uymak, onun yasayis bicimine, sünnetine hayati uydurmakla mümkündür. Bir baska deyisle, onun hayatini imkan ölcüsünde taklit etmek, iman geregidir. Bu, asla terim anlaminda bir taklit degil, tam aksine Islam kimlik ve kisiliginin elde edilmesi icin gerekli olan ittiba anlaminda taklittir. Zira sadece Hz. Peygamberin hayati dindir. Dini yasamis olmak icin onun nezih hayatinin -imkanlar ölcüsünde- taklit edilmesi gerekmektedir. Cünkü ilah müdahalenin Hz. Peygamber tarafindan gerceklestirilmis formu demek olan Sünnete uymak, Müslümanca yasamaktir. Bir baska ifadeyle, Hz. Peygamberin islevsel konumunun sonuclarini güne tasimak, yeniden hayata gecirmek ve de ümmetin risaletielciligi sorumluluguna sahip cikmak demektir.
Bu agir ve serefli görevi yerine getirebilmek icin hic kuskusuz her seyden önce sünnetin bilgi ve belgeleri olan hadis-i serifleri ögrenmeye, onlarin günümüze yönelik icerdikleri bilgi ve uyarilari kavramaya ihtiyac bulunmaktadir.
Iste bu ihtiyaci belli ölcülerde de olsa karsilama amacli gayret, tesebbüs ve programlar her zaman takdirle karsilancak faaileyetlerdir. Özellikle de günümüzde üzülerek müsahade ettigimiz gibi, anlasilmaz bir hadissünnet düsmanligi ve elestirisinin degisik cevrelerce vahsi bir zevkle yürüldügü ortamlarda hadis bilgi ve sevgisini, sünnet bilincini pekistirici faaliyetlerin degeri elbette her türlü takdirin üzerinde bir anlam ifade etmektedir.
