Zorlu bir büyüyüstü bu, gitgide büyüyen bir ur gibi sancili. Neredeyse her gece agladik, kimseye göstermedigimiz gözyaslarimiz; kirli yastiklarimizda kurudu. Gece yarisi zifiri karanlikta el yordamiyla kapiyi ararken bulasti elimize kan. Üc kardes kaldik; biri ayri anne ve babadan... Nerede oldugunu bilmedigim o kardesimi özlüyorum. Ondan ayri olmak benim hatam biliyorum. Cevremdeki herkese büyükmüsüm gibi davranmam üzerime binen agir yüktendi ama neticede cocuktum yahu. Sahip cikamadim ona, belki de organ mafyalarina yem oldu Ömer. Nasil oldu anlamadim, dar bir sokaktayken birden kayboldu gözlerimin önünden.
O kadar cok kaybim var ki su hayatta. Yine de yasamaya devam etmek zorunda olduguma inanarak büyüdüm. Keske hic devam etmeseydim bu yolculuga diye icimden defalarca haykirdigimi sadece sen biliyorsun.
Bu sirri senden baska kimseye demedim
