Bir yüzün gülmek icin yaratilmis sekli demistim.
Bir piyano ve bir papatya.
Oysaki,
Bir piyano ve bir papatya acabilirdi ayni toprakta.
Nicedir mavisi yamali bir gökyüzünü örtünüyor cünkü hayat.
Sürekli tekrarlayan bir melodinin drami caliniyor avluda.
Yüzüne kim cizdi bu gülüsü bilmiyorum.
Sen gülünce acan papatyalar yeseriyor bu dünyada.
Sonra,
Gülmek icin yaratilmis bir yüzün serüveni demistim.
Bu piyano ve bu papatya.
Dünden kalma bir belirsizligin en yogun hali.
Ve ben her ne dediysem icimden demistim.
Bin adet yüz icinden bir adet yüzün secildigi bu dünyada,
Secilince de gülen bir yüz dilemistim.
Yüzüne kim cizdi bu düsü bilmiyorum.
Artik uzaklardan doguyor icim.
Ve nefesi tükenmis bir evrenin,
Yalnizca dogusunda atiyor kalbim.
Cünkü,
Ben her ne sevdiysem yüzünden dogdu demistim.
Ve simsiyah güllerin actigi bir dünyada,
Yüzünden dogmus bir papatya dilemistim.
