Mutezile, insan düsüncesinin iki temel modu olan mitosa karsi logosu temsil eder. Burada logos, hem söylenmis olan sözün ayniyla tekrarini ve yeni söz söylemeyi hem de akil, düsünme ve ölcüyü icerir. Bu yönüyle Mutezile, Kuranda akla, kritige ve düsünmeye dayali olarak, Tevrat ve Incile kiyasla atilmis olan ileri adimi sürdürmenin ve bunu daha ileri tasimanin adi olarak nitelenebilir.
Mutezile Kelami da akil ile vahiy arasinda derin bir bagin bulundugunu hararetle savunan bir düsünceye siki sikiya baglidir. Bu sebeple akil ile vahiy makliyet zemininde kaynasmis; ortaya ahlak bir degerler evreni cikmistir.
Kad Abdulcebbar, Mutezilenin tarihsel olarak battigi bir sürecte oldukca parlak bir yildizdir.
Bu kitap, Kad Abdulcebbarin Islam Seriatini, diger bir deyisle Kurani, akil, ahlak ve maslahat baglaminda nasil savundugunu ortaya koymaktadir.
