Cani ve siirini babasi Yavuz Tanyeli anlatiyor
1978-1980 dogumlular Bir üst kusakla aralarinda büyük mesafe olan, degisimin kullanilabilir oldugu dönem, dünya sanatinin uctugu dönem, Türkiyede sentetiklerin patladigi dönem... Susurlugun, eroinin, PKK parazitinin, borsanin patladigi dönem... Yüksek sanatin, bienallerin, özel üniversitelerin, vakiflarin, hortumlarin, irticanin, kaosun, trafigin, alaturkanin, misyonerligin, medya kirliliginin, rüsvetin dönemi... Herkesin sarhos oldugu dönem.. Yasadilar. Can bunu cok özel bir sekilde yasadi. Yetenegiyle, müzigiyle, siiriyle.. Bu kusak cok cesurdu. Ya araya kaynayip zengin olacaklardi, ya da bir bilinmeyenin pesine aranip duracaklardi kendi üsluplariyla, kendi bildikleri gibi. Ne var ki onlarin icinde büyüdükleri zaman, hortumun gözü gibiydi, buna kapilmamak neredeyse imkansizdi. Olaylar gittikce sertlesiyordu, yangin baslamak üzereydi.
Hizli yol aldilar. Can en hizlilariydi, taniniyordu, seviliyordu. Sahnede idi, cok iyiydi. Kendine özgü politik düsünceleri vardi. Söyle düsünüyordu Politik kontrolden tamamen arindirilmis bölgelerin günümüzde var olabilme umudu kesinlikle bir bilimkurgu, salt spekülasyon olarak kalmaktadir. Kapitalist sistemin disinda var olanlar yalniz sizofrenler, düs görücülerdir. Iste Lale Deliligi de Cani sistem disina cikaran vesilelerden biriydi.
