...Oblomovlarin hicbiri kendilerine telkin edilen yasam ilkelerini özümseyememislerdir, bunlari pratik sonuclarini alacak kadar uygulayamamislar; sözün eyleme dönüsmesi, ilkenin ruhun ic gereksinimleriyle kaynasarak bu gereksinimlerin icinde eriyip yok olmasi ve böylece insani harekete geciren biricik güce dönüsmesi cizgisine ulasamamislardir... Onlar icin düslerin gerceklerden, genel ilkelerin hayata iliskin basit bir gercekten daha degerli olmasi da bundandir. Bunlar yararli kitaplar okurlar; bu kitaplarda ne yazildigini bilmek icin güzel yazilar kaleme alirlar. Daha sonra yazdiklarini okuyup kurduklari mantik zincirine hayran olmak icin, cesur, gözü pek seyler söylerler.Konusmalarindaki seslerin ahengini duymak ve bununla dinleyenleri etkilemek, onlardan övgü toplamak icin....Hatta daha da ileri gidip sunu bile söyleyebilecegiz Gecesini gündüzünü eglence meclislerinde roller keserek, binbir dolaplar cevirerek gecirmek ve sonra da Düsüncelerimizi özgürce eyleme gecirecek olanaklardan yoksun oldugumuz icin bu tür islerle ugrastik kandirmacasinda basariya ulasmak bile mümkündür...Kendileriyle toplum arasinda var oldugunu ileri sürdükleri gizemli ayriliklariyla, kendilerini toplumun bir türlü anlayamamasindan yakinmalariyla, yüce ülküleri ve eylem olarak ortaya koyduklari hiclik arasindaki biktirici celiskileriyle artik kimsenin aklini karistiramaz olmuslardir.
