Ellerini birbirlerine uzatmislardi; fakat yetisemiyorlardi... Sirat köprüsünde gibilerdi... Incecik bir köprüydü... Atilamayan adimlar, kavusamayan eller, sürgün gibi olan bir köprü... O sürgün yeni filizlenmisti tipki icinde ki kivilcimlar gibi... Ya kaldiramazsa ikisinin agirligini Neydi yasadiklari Sürgün olacak miydi onlar icin koca bir dal Yeserip, o dalin alti onlara gölge olacak miydi Parmak uclari bile olsa hissedebilecek miydi tenleri birbirlerini Bakakalmislardi birbirlerine; öyle güzel, öyle masum; o köprüde birer ucta... Ömründe görmedigi o mavilere, burnunun diregini sizlatan o kokuya, aklina mih gibi kazidigi; sadece sureti degil tüm uzuvlarini bildigi, sarildigi, simsiki sarildigi o beyaz tüylere ve aslini bildigini ONA Noranin kalbinin evet dedigi gibi bedeni ve mantigi da EVET diyebilecek miydi Tek bir yer miydi bulusma noktalari Noranin onu görebilmesi icin uyumaktan baska caresi yok muydu Yasadigi an ile soyutlugun arasinda gerceklere ulasabilecek miydi
