Nermin Yildirim okura bu kez garip bir Evin; hemsirelerin abla, hastalarin misafir, bashekimin baba diye adlandirildigi, her gecen gün daha kati kurallarla yönetilen tuhaf ama bir yandan da cok tanidik bir akil hastanesinin kapilarini araliyor. Biri Ev sahibi, digeri misafir, biri genc, digeri yasli, biri gecmise, digeri gelecege bakan Esin ve Rikkatten hareketle, iceridekilerin ve disaridakilerin, tek tek cildirmaktan vazgecip topluca delirenlerin buruk, muzip ve her seye ragmen ümit dolu hikayesini anlatiyor.
Yildirim, Misafirde yetkin ve zengin diliyle, yakin gelecege dair ürkütücü, tuhaf ama bir o kadar da tanidik bir dünya yaratiyor. Baskici bir düzende, bir akil hastanesinde kurdugu bu dünya, dis dünyanin hem bir parcasi hem de ta kendisi gibi görünüyor.
Misafir, normalini yitirmis, cokca incinmis, bolca incitmis bir dünyada, kirilmis hayallerin, ertelenmis sevgilerin, hakkiyla yasanamamis ömürlerin ortasinda, kendine siginacak yer arayanlarin romani. Yildirim, sizinin ve sifanin hikayesini, o derin anlatimiyla, incelikle, sefkatle dokuyor.
